به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه ای یزد، محمد مهدی جوادیان زاده در پنل تخصصی چالش های حکمرانی آب تشریح کرد: در دنیا به این رسیده اند که در سنت چیزی بوده که آن را پایدار کرده است. در سنت منابع محدود و انسان مغلوب طبیعت بوده است. اما بعد از غالب شدن ماشین، انسان با استفاده از ماشین و فناوری تلاش کرد که بر طبیعت غلبه کند. پس شاید بهتر باشد به جستجوی راه حل در حکمرانی دیروز آب برای رسیدن به پاسخ در حکمرانی امروز آب بپردازیم و نیازمند نوعی مدرن سازی با نگاه بازگشتی هستیم.
وی افزود: برخی از مهمترین چالش های امروز آب عبارتند از: 1- تخصیص ( بسیاری از منازعات و مناقشات آبی از آن بوجود می آید.) 2- توسعه زیرساختهاست ( شاید بزرگترین چالش امروز آب و فاضلاب جهت اصلاح شبکه های آبرسانی باشد) 3- چارچوبهای نظارتی.4 انعطاف پذیری آب و هوا 5 ضعف مشارکت عمومی6- ضعف در همکاری بین قلمرویی 7 سرمایه گذاری مالی.
وی همچنین اظهار داشت: دو استراتژی کلی برای مدیریت منابع آب وجود دارد: استراتژی بالا به پایین (عامدانه) که آموزش، بازسازی و مواجهه با حوادث غیرمترقبه معمولا در آن وجود نداشته است و استراتژی پایین به بالا(خودظهور) که همه چیز کاملا خلق الساعه و کاملا تجربه محور و در لحظه بوده است و به نظر می رسد حکمرانی مطلوب امروز آب باید ترکیبی از استراتژی های عامدانه و خود ظهور باشد.
جوادیان زاده در ادامه تصریح کرد: در گذشته مجموعه ای که از خود آب بران شکل گرفته بود در مورد منبع آبی تصمیم گیری می کرد. مجموعه مورد اعتماد مردم بوده و مدیرعاملی که بر اساس دو شاخص دانش و عدالت انتخاب می شد، میراب نام داشته است .با پوشیدن جامه میرابی تقدسی هم پیدا می شد و در کنار میراب، دشتبان هم بوده است که دورادور بر کار میراب و به طور کلی دشت نظارت می کرده است. همه چیز در اتاق شیشه ای انجام می شد. همه چیز شفاف بوده و لذا مردم به این حکمرانی اعتماد داشته اند. در صورت کم یا زیاد شدن آب قنات مردم خود را تطبیق می دادند و این موضوع موجب افزایش تاب آوری آنها می شد. مردم در واقع تابع شرایط قنات بودند، نه اینکه قنات را تابع شرایط خود کنند.
وی در پایان اظهار داشت: همچنین در گذشته به شکلهای مختلف مردم را جذب می کردند. عمدتا با آیین های فصلی مثلا عید نوروز، یلدا، آیین خردادگان و آبانگان که هر کدام مراسم و جشنی داشتند. در دوره بعد از اسلام نیز آیین های دیگری مانند: عروسی قنات، نماز استسقاء یا مراسم ختم و روضه و... . مراسمی که عموم مردم را چند روزی با موضوع قنات دور هم جمع می کردند. همه اینها اثر روانی روی افراد داشته است . این امور موجب دائمی شدن مشارکت عمومی می شده است و همیشه مردم در صحنه بودند و این موجب پایداری مدیریت سنتی می شده است. پس به نظر می رسد امروزه باید کارها با مشارکت عمومی پیش برود.
