به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه ای یزد مدیرعامل این شرکت در این مراسم با تشکر از همکاری میراث فرهنگی و یونسکو اظهار داشت:این مسیر گردشگری علاوه بر داشتن مناظری زیبا یک مسیر علم و تجربه هم می‌تواند باشد تا گردشگر با تاریخ آب در گذر زمان پی ببرد.
"محمدمهدی جوادیان زاده" از ایجاد مسیرهای گردشگری در شهرستان های استان در آینده نزدیک خبر داد و گفت: امیدواریم با همکاری پژوهشگران و اندیشمندان حوزه آب بتوانیم این مهم را محقق نماییم.
مدیرکل میراث فرهنگی یزد هم با تشکر از مرکز بین المللی قنات و شرکت آب منطقه ای در اجرای این طرح ابتکاری و ارزشمند گفت: مسیر گردشگری آب مسیر جدیدی برای گردشگران است که می‌تواند با همدلی و همکاری همه دستگاه‌ها رونق بهتر و بیشتری بگیرد.
"احمد آخوندی" از تعریف ۲۰ مسیر گردشگری متناسب با ظرفیت های استان خبر داد و اظهار امیدواری کرد با آموزش روایتگری به افراد علاقه مند بتوانیم علاوه بر مسیر فیزیکی، گردشگر را در جریان اتفاقات و آداب و رسومی که در گذشته در این مسیر جریان داشته به صورت روایت قرار دهیم.
مسیر گردشگری آب یک ابتکار بزرگ با هدف شناخت تاریخ و فرهنگ مردم یزد و تمدن کاریزی آن می باشد.
این مسیر، هفت منزل آب و زندگی را به نمایش می گذارد و گردشگر می تواند در مسیر گردش آب به راحتی حرکت و از نزدیک با این منازل و کاربرد آن آشنا شود.
مسیر گردشگری آب از میدان تاریخی امیرچقماق و آب انبار آن آغاز شده به موزه تاریخی آب و سرداب آن می رسد. پس از آن دروازه مهریز قرار دارد که غریبخانه ای است جهت پناه دادن در راه ماندگان و مسافران دور و نزدیک.
در ادامه مسیر، حمام سنتی شاه کمالیه و مسجد جامع یزد و پایاب آن قرار دارد.
پایاب رختشویخانه مقصد بعدی در مسیر گردشگری آب است و در نهایت آسیاب آبی وزیر که وظیفه تامین آرد را بر عهده داشته است.
در نظر داشته باشید که پیش از آنکه آب از مسیر تونل قنات به سطح زمین بیاید تا به کشاورزی رونق دهد، شهر را ساخته است.
تمدن کاریزی، محصول آب است اما نه آب سطحی، آب زیرزمینی که توسط کویرنشینان، کیلومترها از دامنه کوه تا زمین های کشاورزی آمده است و از این مهم تر، مسئولیت پذیری اجتماعی همه ساکنان شهر است و
به گونه ای از آب بهره برده اند که با وجود رایگان بودن به کشاورزی صدمه نخورد.
این همه ی داستان نیست. بلکه قنات های دیگری از زیر زمین کشاورزی رد می شوند تا به شهر بعدی برسند. هیچ تنش آبی درمیان نیست. این جلوه دیگری از تمدن کاریزی است.
مسیر گردشگری آب تلاش دارد نامرئی ها را مرئی سازد و آن‌چه در روح و کالبد شهر جریان داشته را به جهانیان بشناساند.
